Όταν, στην καρδιά του χειμώνα, η μυγδαλιά σκεπάστηκε από άνθους, όλα τα δέντρα γύρα πήραν να την προγκουν.

"Τι φαντασμένη, έλεγαν, τι αναίδεια! Θαρρεί πως έτσι θα φέρει την Άνοιξη!" Κι η μυγδαλιά ντράπηκε, κοκκίνισαν τ'άνθη της.

"Συμπαθάτε με, αδερφές μου, είπε, ορκίζουμαι δεν το'θέλα. Μα ξαφνικά ένιωσα ένα ζεστό ανοιξιάτικο αεράκι στην καρδιά μου"

Ν. Καζαντζάκης

Α Τμήμα Παιδικού σταθμού Αγίου Ιωάννη

Search