Όλοι μας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας προκειμένου να βλέπουμε το παιδί μας χαρούμενο. Μερικές φορές, αυτό σημαίνει να ενδώσουμε και να του αγοράσουμε ακόμα ένα παιχνίδι. Τα παιχνίδια ή έστω πολλά από αυτά είναι σχεδιασμένα για να βελτιώνουν τις αναπτυξιακές δεξιότητες των παιδιών και να προάγουν ικανότητες όπως η επίλυση προβλημάτων, η κοινωνική αλληλεπίδραση, η λεπτή κινητικότητα κ.λπ. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες, όταν τα παιχνίδια είναι υπερβολικά πολλά, τότε συμβαίνει το αντίθετο: αντί το παιδί να επωφελείται παίζοντας μαζί τους, εμποδίζουν τη φυσιολογική του ανάπτυξη.
Είναι γεγονός ότι τα πολλά παιχνίδια δεν δίνουν στα παιδιά τη δυνατότητα να συγκεντρωθούν σε μια δραστηριότητα όσο απαιτείται για να μάθουν κάτι από αυτή, ενώ δεν τους δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τη φαντασία τους. Όταν υπάρχουν πάρα πολλά παιχνίδια τριγύρω, τα παιδιά συχνά δεν ξέρουν με τι να παίξουν και καταλήγουν να εναλλάσσουν το ένα παιχνίδι με το άλλο αντί να εστιάζουν την προσοχή τους σε ένα για πολλή ώρα.
Όταν έχει μπροστά του πάρα πολλές επιλογές, το παιδί έχει την τάση να απαιτεί άμεση διασκέδαση από το κάθε παιχνίδι, αντί να αφιερώνει χρόνο για να ανακαλύψει τρόπους να διασκεδάσει αξιοποιώντας το. Εάν βλέπετε ότι το παιδί σας πιάνει στα χέρια του κάτι και το παρατάει μετά από μερικά λεπτά και λέει ότι βαριέται και δεν έχει τίποτα να κάνει, μάλλον έχει πολλά παιχνίδια στη διάθεσή του.
Η ύπαρξη λιγότερων παιχνιδιών μπορεί να οδηγήσει σε χρόνο παιχνιδιού υψηλότερης ποιότητας για τα παιδιά, δίνοντάς τους παράλληλα την ικανότητα να παίζουν πιο δημιουργικά. Επίσης, το παιδί έχει το χρόνο να επεξεργαστεί τα λιγότερα παιχνίδια και να ασχοληθεί πολύ περισσότερο με αυτά. Όταν παρέχονται λιγότερα παιχνίδια στο περιβάλλον, τα μικρά παιδιά παίζουν περισσότερη ώρα με ένα μόνο παιχνίδι, επιτρέποντας ουσιαστικά στον εαυτό τους να εξερευνήσουν το παιχνίδι τους και να χρησιμοποιούν περισσότερο τη φαντασία τους. Φανταστείτε να στο γραφείο σας να επικρατεί ακαταστασία κι εσείς να πρέπει να εργαστείτε σε αυτό. Θα αποσυντονιστείτε χωρίς να μπορείτε να συγκεντρωθείτε. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τα παιδιά.
Με λιγότερα παιχνίδια στη διάθεσή τους τα παιδιά νιώθουν μεγαλύτερη ανάγκη να αναπτύξουν κώδικες επικοινωνίας με τους συνομήλικους και τους ενήλικες του περιβάλλοντός τους. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό και για το μέλλον τους, αφού έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που κάνουν φιλίες από μικρή ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες για μεγαλύτερη ακαδημαϊκή και κοινωνική επιτυχία στην ενήλικη ζωή τους.
Ακόμη, εάν ένα παιδί δεν μπορεί να ανακαλύψει πώς παίζεται ένα παιχνίδι, είναι βέβαιο ότι θα το παρατήσει για να πιάσει ένα άλλο. Όταν όμως δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές, είναι πιο πιθανό να επιμείνει μέχρι να καταλάβει τι πρέπει να κάνει ή μέχρι να ανακαλύψει έναν δικό του πρωτότυπο τρόπο να διασκεδάσει μαζί του.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν χρειάζεται να πετάξετε ή να χαρίσετε τα παιχνίδια του παιδιού σας, αλλά μπορείτε να κάνετε μια αναδιοργάνωση. Μια συμβουλή είναι να καθιερώσετε ένα πρόγραμμα εναλλαγής παιχνιδιών, μαζεύοντας κατά περιόδους μερικά από αυτά και εμφανίζοντάς τα μετά από εβδομάδες ή ακόμα και μήνες. Για το παιδί θα είναι καινούργια παιχνίδια που θα του κεντρίσουν το ενδιαφέρον και θα παίξει με αυτά πολύ περισσότερο από το να ήταν όλα στο δωμάτιό του.
Τα παιχνίδια δεν είναι μόνο μέσα διασκέδασης. Είναι τα εργαλεία με τα οποία τα παιδιά θα χτίσουν το μέλλον τους. Τα παιχνίδια βοηθούν τα παιδιά να γνωρίσουν τον κόσμο και τον εαυτό τους, να έρθουν σε επαφή με γνώσεις και αξίες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι χρειάζονται ένα δωμάτιο γεμάτο μέχρι το ταβάνι με παιχνίδια. Αντίθετα, όσο λιγότερα έχουν στη διάθεσή τους τόσο περισσότερο επωφελούνται!
Η Λογοθεραπεύτρια
των Bρεφικών/Παιδικών Σταθμών
Μουρκογιάννη Σπυριδούλα
